Ağız hastalıkları genel olarak ağız ve/veya dudak çevresinde görülen lezyonlar olarak ifade edilebilir.

Bir çok Sistemik hastalığın ilk bulgularının ağız içinde görüldüğü unutulmamalıdır.

Ağız içi yaralarının ağrısız olduğunda gözden kaçabileceği akılda tutulmalı, rutin diş hekimi ziyaretleri ihmal edilmemelidir. Bununla birlikte 14 günü geçen sürede ağız içinde devam eden lezyon mutlaka bir diş hekimine gösterilmeli ve değerlendirilmelidir.

Çene eklemi rahatsızlıkları çiğneme kasları ve/veya çene eklemini oluşturan yapılardaki sorunlardan kaynaklanır.

En sık görülen klinik bulgular aşağıdaki gibidir:

• Çiğnemede ağrı
• Ağız açmada güçlük ve ağrı
• Ağız açmada kısıtlılık
• Ağzın kapalı ya da açık kilitlenmesi
• Ağzı açıp kapatırken duyulan klik, gıcırtı gibi sesler
• Boyun ağrısı
• Baş ağrısı
• Kulak ağrısı
• Ağzı açıp kapatırken çenede yana kayma

Çene eklemi hastalıklarının muhtemel nedenleri, diş sıkma-gıcırdatma, fazla sayıda diş kayıpları, tek taraflı çiğneme alışkanlığı, hatalı protezler, travma, ortodonti bozukluklar olarak sayılabilir.

Çene kistleri, diş yapıları ile ilgili olabileceği gibi, tamamen farklı bir kökende de kaynaklanabilir.

Genellikle belirti vermemekle beraber, diş ve/veya diş etinde problemler, ağız içinde akıntı, kötü koku ve tat, çene veya diş kenarında fark edilen ağrısız şişlikler sık karşılaşılan şikayetlerdir.

İleri olgularda ağız açamama, çene de his kaybı ve kemik kaybına bağlı patolojik kırıklara rastlanabilmektedir.

Kök ucu rezeksiyonu, dişin kök ucunda mevcut olan patolojik oluşumu tedavi etmek ve etkeni ortadan kaldırmak amacıyla kök ucunun uygun bölgeden kısaltılması anlamına gelmektedir.

• Kanal tedavisine rağmen kök ucunda iyileşmeyen lezyonların varlığında
• Kanal tedavili dişlerde sürekli yenileyen ağrı veya enfeksiyon varlığında
• Çene kistlerinin etkilediği dişleri ağızda tutmak amacıyla
• Sağlıklı bir kanal tedavisini engelleyen anatomik veya patolojik durumlarda

apikal (Kök ucu) rezeksiyon tercih edilebilir.

Amaç, sağlığını kaybetmiş dişin çekilmeden ağızda sağlıklı şekilde fonksiyon görmesini sağlamaktır.

Yirmi yaş dişleri günümüzde en sık sürme problemi oluşturan diş grubudur. Yirmi yaş dişleri hiç oluşmamış olabilir. Aynı zamanda tamamen ya da bir kısmı çene kemiğine gömülü veya sadece mukozaya gömülü şekilde bulunabilir.

Gömülü yirmi yaş dişleri;

• Enfeksiyona
• Kulak ve çene eklemi ağrılarına
• Şişliğe
• Kistlere

neden olabilir.

Çene kemiği içindeki pozisyonu, hastanın yaşı, ilgili dişin yarattığı problemler göz önünde bulundurularak gerekli tedavi yaklaşımına karar verilir.

Çenedeki bazı yapısal bozukluklar (doğumsal ya da gelişimsel) sadece ortodonti tedaviyle çözülemeyebilir. Bu durumlarda ortodonti tedavinin akabinde bazı cerrahi girişimler gerekebilir. 

Ortognatik cerrahi, ameliyatları genellikle gelişimin tamamlanmış olması nedeniyle 17-18 yaşlarından sonra uygulanır. Ancak gerekli ortodonti tedavi ile daimi dişlerin tamamen çıkarılması ile başlanabilir.

• Alt veya üst çenenin ileri boyutta, ileride veya geride konumlanması.
• Yüz estetiği
• Konuşma, çiğneme, yutma bozuklukları
• Solunum problemleri gibi konularda

Ortognatik cerrahi uygun bir tedavi seçeneği olabilir.

Ortognatik cerrahi, multidisipliner bir yaklaşımdır. Tedavi, çürük dişlerin tedavisi, ağız hijyeninin sağlanması, varsa diş eti problemlerinin giderilmesi ile başlar. Dişlerin ideal konumuna getirilmesi için ortodonti tedavi devam eder. Tüm bu tedavilerin ardından ortognatik cerrahi uygulanır.